"Złote Berło" dla Tadeusza Różewicza

26.11.2006

Tadeusz Różewicz, poeta, dramaturg i prozaik otrzymał w roku 2006 „Złote Berło" - nagrodę Fundacji Kultury Polskiej i Banku Millennium.

Kapituła nagrody w składzie: Beata Tyszkiewicz, Bogusław Kott, Agnieszka Duczmal, Aleksander Krawczuk, Wacław Sadkowski, Rafał Skąpski i Andrzej Strumiłło przyznała Tadeuszowi Różewiczowi wyróżnienie „za całokształt twórczości poetyckiej, dramatopisarskiej i prozatorskiej, cechująca się obezwładniającą wręcz prostotą wyrazu artystycznego i nieubłaganą dociekliwością moralistyczną oczyszczającą wrażliwość odbiorców ze wszystkiego, co ją przygłusza, stępia, rutynizuje".

Wręczeniu „Złotego Berła" towarzyszyło widowisko poetyckie „Słowo poety" w reż. Kazimierza Kutza z udziałem: Janusza Gajosa, Olgierda Łukaszewicza, Daniela Olbrychskiego, Jerzego Radziwiłowicza i Zbigniewa Zamachowskiego.

Tadeusz Różewicz, zgodnie z regulaminem nagrody, przyznał tzw. „Małe Berło" czyli nagrodę dla wybitnie uzdolnionego twórcy młodego pokolenia, Tadeuszowi Dąbrowskiemu (ur. 1979) - poecie, eseiście i krytykowi literackiemu, redaktorowi dwumiesięcznika literackiego „Topos".

Tadeusz Różewicz

Urodzony w 1921 roku Tadeusz Różewicz należy do grona najwybitniejszych polskich poetów i dramatopisarzy. Jego poetycki debiut „Niepokój" (1947) stanowił udaną próbę opisania wojennej traumy nowym poetyckiej językiem. Kolejne tomiki poetyckie tak jak opowiadania, reportaże czy scenariusze („Czerwona rękawiczka", „Czas który idzie", „Poemat otwarty", „Opadły liście z drzew"," Przerwany egzamin", „Trzy kobiety") weszły do kanonu polskiej literatury lokując ich autora w gronie najważniejszych jej twórców.

Dramatem „Kartoteka" (1960) otworzył Tadeusz Różewicz nowy rozdział we współczesnym teatrze. Wraz z powstałą dwa lata później sztuką „Świadkowie albo nasza mała stabilizacja" są one najczęściej wystawianymi polskimi dramatami na deskach scen światowych.

Nowatorska twórczość poetycka i dramatopisarska Różewicza znalazła szybko międzynarodowe uznanie, o czym świadczy długa lista przekładów jego prac na 48 języków świata. Jej siłą jest budowanie uniwersalnego obrazu współczesnego człowieka poszukującego form wyrażania swego egzystencjalnego niepokoju. Określenie „poeta codzienności" jest najprostszym opisem zainteresowań autora.

Ostatni tomik Tadeusza Różewicza - „Wyjście"- ukazał się w 2005 roku.

Powrót do listy do listy artykułów